Filem pertama aku tonton ialah Gulliver's Travels, karya hebat Jonathan Swift yang telah pun dilacurkan oleh Rob Letterman dan Jack Black. Mungkin 20th Century Fox juga harus menanggung dosa yang sama.
Dengan alasan untuk memodenkan karya sastera klasik ini, Gulliver's Travels telah menjadi sebuah filem komedi Jack Black yang hampir sama, aku dapat merasakan kehadiran filem School of Rock, Nacho Libre dan Tenacious D dalam filem ini.
Namun begitu, di sebalik semua tanggapan negatif terselit juga sesuatu yang positif tentang filem ini. Apa yang aku perolehi dari filem ini adalah tentang jurang perbezaan antara orang kecil dan orang besar. Perbezaan ini sering diungkapkan oleh Gulliver sewaktu babak permulaan di mana Gulliver menerima pekerja baru bernama Dan di unitnya iaitu unit penghantar surat. Ketika itu Gulliver merasakan nikmat sebagai orang besar apabila menjadi penyelia kepada Dan namun nikmat itu hanya sementara apabila Dan dinaikkan pangkat menjadi penyelia kepada Gulliver dalam masa sehari.
Perbezaan ini sekali lagi dapat dilihat apabila Gulliver tiba di pulau Lilliput. Gulliver yang pada mulanya ditakuti oleh penduduk Lilliput kerana saiz badannya yang besar dan dipanggil gergasi oleh penduduk Lilliput yang kenit. Namun kemudian Gulliver dihormati dan disayangi apabila Gulliver berjaya menyelamatkan Puteri Mary daripada diculik oleh tentera musuh serta ayahandanya King Benjamin daripada mati terbakar walaupun menggunakan kaedah menyelamat yang agak menjijikkan.Ini boleh ditafsirkan sebagai kuasa-kuasa besar seperti Amerika Syarikat terhadap negara-negara kecil dunia ketiga di mana Amerika sebuah negara yang besar dianggap sebagai pelindung dan penyelamat oleh negara-negara kecil namun dalam masa yang sama kesempatan ini digunakan oleh negara besar untuk membuli negara kecil. Cuba lihat babak di mana Gulliver berbual dengan Horatio sambil berjalan. Gulliver boleh berjalan dengan senang hati manakala Horatio terpaksa berhempas pulas mengejar Gulliver. Walaupun Gulliver berbual dengan Horatio secara ikhlas namun dalam masa yang sama dia menggunakan kelebihannya membuli Horatio. Begitu juga dengan syarat-syarat dan permintaan Gulliver apabila dia dilantik menjadi Jeneral Lilliput.
Namun, kredit tidak patut diberikan kepada penulis skrip filem ini kerana satira ini telah pun diilhamkan oleh Jonathan Swift berkurun yang lalu.
Filem kedua, The Chronicles of Narnia: The Voyage of Dawn Treader. Secara jujur, aku tidak pernah membaca novel The Chronicles of Narnia jadi aku tidak pasti adakah filem ini diadaptasikan 100% daripada novel tersebut. Hasil daripada pencarian aku di internet, aku dapati filem ketiga Narnia ini yang pertama kali dikeluarkan oleh Fox bukanlah diambil secara keseluruhan daripada novel tersebut. Terdapat babak yang diambil daripada novel The Chronicles of Narnia: The Silver Chair dan ada juga babak yang terpaksa diubahsuai untuk menepati kesesuaian filem yang dihasilkan. Biasalah, semua filem adaptasi novel keluaran Hollywood begitu namun ini tidak menghalang pihak produksi filem untuk terus mengadaptasi novel kepada filem. Malahan Stephen King yang pernah merajuk dengan produksi perfileman juga akhirnya terpaksa beralah setelah tahu bagaimana peritnya menjadi pengarah filem apabila mengarah filem adaptasi karyanya sendiri iaitu Maximum Overdrive.Berpunca daripada Lord of the Rings arahan Peter Jackson dan penggunaan teknologi CGI yang menghidupkan watak-watak fantasi daripada novel ke layar perak, sehingga kepada populariti 3D yang berpunca dari filem Avatar James Cameron, kini begitu banyak filem-filem fantasi dilambakkan di pawagam. Mungkin pada mulanya agak menarik dan mengujakan, namun akhirnya kita harus akui bahawa semakin lama kita semakin muak apabila disogokkan dengan perkara yang sama. Begitu juga halnya dengan filem-filem superhero dan filem-filem hantu perempuan rambut panjang tutup muka.
Satu lagi yang menjadi sejarah bagi aku, kedua-dua filem ini aku tonton tanpa mengeluarkan sesen pun duit aku, orang belanja!
Tiada ulasan:
Catat Ulasan