Husin, Mon dan Jin Pakai Toncit juga mampu bersaing dengan dua buah filem Inggeris yang ditayangkan iaitu A Good Day to Die Hard lakonan Bruce Willis dan Hansel and Gretel: Witch Hunters.
Agak kasihan kepada filem Wawa Semput yang masih lagi 'hijau' pada wallboard jualan tiket, namun mungkin kerana filem itu sudah lama ditayangkan iaitu pada 31 Januari lepas menyebabkan jualan tiketnya pada hari cuti Tahun Baru Cina agak lembab.
Aku tidak mahu menceritakan lanjut tentang sekuel filem Hantu Kak Limah ini, cuma apa yang pasti Kak Limah tidak lagi menjadi hantu dalam filem ini.
Dari segi kualiti filem, filem ini dalam kategori 'boleh tahan' meskipun penggunaan CGI boleh dikatakan agak heavy kali ini namun yang penting adalah jalan ceritanya dan mesej yang tersirat yang disampaikan di sebalik jenaka slapstick dan situasi di dalamnya.
Meskipun kali ini abang Mamat Khalid memang membenarkan unsur supernatural itu 'ditimbulkan', mungkin untuk memberitahu kita bahawa sekali pun kita perlu menanamkan sifat anti tahyul, tidak mempercayai perkara-perkara khurafat dan sebagainya, namun makhluk-makhluk halus dan ghaib tetap berada di sekeliling kita kerana ia sendiri sudah tertulis di dalam al-Quran dan kita tidak boleh menafikannya.
Nasihat aku apabila menonton filem ini cuba kira berapa K yang disebut oleh Pak Abu, Husin dan juga yang ditulis di papan hitam.
Juga anda pasti terkejut kerana orang Melayu memang telah lama menganggap golongan 'tiga line' sebagai 'payung' kepada orang Melayu.
Yeah, tahniah kepada abang Mamat, sekali pun filem kali ini tidak sehebat Hantu Kak Limah Balik Rumah, namun ia tetap bukan sebuah filem komedi seram yang kosong.
Al-fatihah buat arwah pak Zami Ismail. Lakonan beliau tetap mantap dalam filem ini meskipun sudah ternampak kelesuan beliau.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan